გადასვლა: ნავიგაცია, ძებნა

გვერგვი: განსხვავება გადახედვებს შორის

 
(არ არის ნაჩვენები 5 მომხმარებელთა 2 შუალედ ვერსიებში)
ხაზი 1: ხაზი 1:
 
<div class="img-thumbnail color-border-dotted pull-right">
 
<div class="img-thumbnail color-border-dotted pull-right">
 
[[ფაილი:Gvergvi1.jpg|center|thumb|275px|link=|<center><small>გვერგვი</small></center>]]<br />
 
[[ფაილი:Gvergvi1.jpg|center|thumb|275px|link=|<center><small>გვერგვი</small></center>]]<br />
[[ფაილი:Khatisugeli.jpg|right|thumb|200px|link=|<center><small>ხატისუღელი</small></center>]]
+
[[ფაილი:Khatisugeli.jpg|right|thumb|180px|link=|<center><small>ხატისუღელი ნაზარლების ყორღანიდან. ქრისტემდე XII - X ს.ს.</small></center>]]
 
</div>
 
</div>
 
<big>'''გვერგვი'''</big>
 
<big>'''გვერგვი'''</big>
 
----
 
----
# საახალწლო, სარიტუალო ვაზის ცხრა რქისაგან დაწნული ჩიჩილაკის ატრიბუტი.ზოგჯერ იგი ცალ-ცალკე იდებოდა საახალწლო ტაბლაზე. მას შიგნით ჯვარედინად თხილის ტოტები ჰქონდა ჩამაგრებული და მორთული იყო მარადმწვანე მცენარით. წვერებზე მაგრდებოდა წითელი ვაშლები ან ბროწეულები, რომლებშიც ჩარჭობილი იყო ვერცხლის თეთრი მონეტები. გვირგვინის მსგავსია ჩიჩილაკის კალპი, რომელიც ამავე პრინციპით მზადდებოდა.ორივე სიცოცლის ხის სიმბოლოა (სამეგრელო);
+
#საახალწლო, სარიტუალო ვაზის ცხრა რქისაგან დაწნული [[ჩიჩილაკი|ჩიჩილაკის]] ატრიბუტი.ზოგჯერ იგი ცალ-ცალკე იდებოდა საახალწლო [[ტაბლა|ტაბლაზე]]. მას შიგნით ჯვარედინად თხილის ტოტები ჰქონდა ჩამაგრებული და მორთული იყო მარადმწვანე მცენარით.წვერებზე მაგრდებოდა წითელი ვაშლები ან ბროწეულები , რომლებშიც ჩარჭობილი იყო ვერცხლის თეთრი მონეტები. გვირგვინის მსგავსია ჩიჩილაკის კალპი, რომელიც ამავე პრინციპით მზადდებოდა.ორივე სიცოცლის ხის სიმბოლოა(რაჭა, ლეჩხუმი, იმერეთი, სამეგრელო).
# სვანეთში გვერგვი კეთდება თხილის ტოტებისგან და ეწოდება გვირგვედი\\გირგვედი;  
+
# ხის ან წნელის რგოლი, რომელსაც გადააცვამენ ღობის ორ სარს გასამაგრებლად:
 +
# სვანეთში გვერგვი კეთდება თხილის ტოტებისგან და ეწოდება გვირგვედი || გირგვედი;  
 
# ხის ან წნელის რგოლი, რომელსაც გადააცვამენ ღობის ორ სარს გასამაგრებლად.
 
# ხის ან წნელის რგოლი, რომელსაც გადააცვამენ ღობის ორ სარს გასამაგრებლად.
# ხატის უღელი, რომელსაც მლოცველი ატარებდა ამა თუ იმ ხატის (სალოცავის) სახელობაზე, როგორც შეთქმულობის ნიშანს. მზადდებოდა ლითონისგან (რკინა, ბრინჯაო) და წნელებისგანაც წნავდნენ (წირხ - სვან. ღვლეჭი - იმერეთი, ლეჩხუმი).
+
# [[ხატის უღელი]], რომელსაც მლოცველი ატარებდა ამა თუ იმ ხატის (სალოცავის) სახელობაზე, როგორც შეთქმულობის ნიშანს. მზადდებოდა ლითონისგან (რკინა, ბრინჯაო) და წნელებისგანაც წნავდნენ (წირხ - სვან. ღვლეჭი - იმერეთი, ლეჩხუმი).
 +
----
 +
წყარო:
 +
* <small>ქართული ეთნოლოგიური ლექსიკონი (მთ. რედაქტორი ს. ჭანტურიშვილი), თბ. 2009, გვ.31</small>
 
----
 
----
 
[[კატეგორია:გ]][[კატეგორია:რაჭა]][[კატეგორია:ლეჩხუმი]][[კატეგორია:სამეგრელო]][[კატეგორია:იმერეთი]][[კატეგორია:სვანეთი]][[კატეგორია:მითი, კულტი, რიტუალი]][[კატეგორია:შინამრეწველობა და ხელოსნობა]]
 
[[კატეგორია:გ]][[კატეგორია:რაჭა]][[კატეგორია:ლეჩხუმი]][[კატეგორია:სამეგრელო]][[კატეგორია:იმერეთი]][[კატეგორია:სვანეთი]][[კატეგორია:მითი, კულტი, რიტუალი]][[კატეგორია:შინამრეწველობა და ხელოსნობა]]

მიმდინარე ცვლილება 17:05, 5 აპრილი 2025 მდგომარეობით

გვერგვი

ხატისუღელი ნაზარლების ყორღანიდან. ქრისტემდე XII - X ს.ს.

გვერგვი


  1. საახალწლო, სარიტუალო ვაზის ცხრა რქისაგან დაწნული ჩიჩილაკის ატრიბუტი.ზოგჯერ იგი ცალ-ცალკე იდებოდა საახალწლო ტაბლაზე. მას შიგნით ჯვარედინად თხილის ტოტები ჰქონდა ჩამაგრებული და მორთული იყო მარადმწვანე მცენარით.წვერებზე მაგრდებოდა წითელი ვაშლები ან ბროწეულები , რომლებშიც ჩარჭობილი იყო ვერცხლის თეთრი მონეტები. გვირგვინის მსგავსია ჩიჩილაკის კალპი, რომელიც ამავე პრინციპით მზადდებოდა.ორივე სიცოცლის ხის სიმბოლოა(რაჭა, ლეჩხუმი, იმერეთი, სამეგრელო).
  2. ხის ან წნელის რგოლი, რომელსაც გადააცვამენ ღობის ორ სარს გასამაგრებლად:
  3. სვანეთში გვერგვი კეთდება თხილის ტოტებისგან და ეწოდება გვირგვედი || გირგვედი;
  4. ხის ან წნელის რგოლი, რომელსაც გადააცვამენ ღობის ორ სარს გასამაგრებლად.
  5. ხატის უღელი, რომელსაც მლოცველი ატარებდა ამა თუ იმ ხატის (სალოცავის) სახელობაზე, როგორც შეთქმულობის ნიშანს. მზადდებოდა ლითონისგან (რკინა, ბრინჯაო) და წნელებისგანაც წნავდნენ (წირხ - სვან. ღვლეჭი - იმერეთი, ლეჩხუმი).

წყარო:

  • ქართული ეთნოლოგიური ლექსიკონი (მთ. რედაქტორი ს. ჭანტურიშვილი), თბ. 2009, გვ.31