ყარაჩოხელი: განსხვავება გადახედვებს შორის
(ახალი გვერდი: <big>'''ყარაჩოხელი'''</big> ---- შავჩოხიანი ხელოსანი ან წვრილი ვაჭარი ძ...) |
|||
| (არ არის ნაჩვენები 5 მომხმარებელთა 2 შუალედ ვერსიებში) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| + | [[ფაილი:a1485289674.jpg|thumb|right|<center><small>ყარაჩოხლები</small></center>]] | ||
| + | {{#evt:service=youtube|id= https://www.youtube.com/watch?v=MvqX929ACKA|dimensions=320|description=<center><small>მუხამბაზი ყარაჩოხლების შესრულებით. სცენა ფილმიდან ,,ქეთო და კოტე“</small></center>}} | ||
| + | ---- | ||
<big>'''ყარაჩოხელი'''</big> | <big>'''ყარაჩოხელი'''</big> | ||
---- | ---- | ||
| − | შავჩოხიანი ხელოსანი ან წვრილი ვაჭარი ძველ თბილისში. გამოირჩეოდა სიდარბაისლით, დარდიმანდობით. მათ ჰქონდათ თავისებური ჩაცმულობა — გულამოღებული აბრეშუმის პერანგი, შავი ატლასის ან სატინის წვრილნაოჭიანი ახალუხი, შავი შალის შარვალი, ქოშები ან წაღები, გრძელკალთებიანი, მოკლენაოჭიანი ორჩაქიანი შავი შალის ჩოხა, შემკული ვერცხლის გობაკიანი ქამრით, ბაღდადი და კრაველის ბუხარული ქუდი. ზოგჯერ ქამარს სოციალური დატვირთვაც ჰქონდა. მარტოხელა ყარაჩოხელის დაკრძალვის ხარჯებს მისი კუთვნილი ქამრის გაყიდვით ანაზღაურებდნენ. ყარაჩოხელი ჩვეულებრივ რომელიმე ხელოსნური ამქრის წევრი იყო და ხელოსნის პროფესიას ორთაჭალის ბაღებსა თუ მტკვარზე მოცურავე ტივებზე ქეიფს უხამებდა. ყარაჩოხელები განთქმულნი იყვნენ კრივში ფალავნობით. ძველი თბილისის ყოფას ყარაჩოხელები XX საუკუნის 30-იან წლებამდე შემორჩნენ. | + | შავჩოხიანი ხელოსანი ან წვრილი ვაჭარი ძველ თბილისში. გამოირჩეოდა სიდარბაისლით, დარდიმანდობით. მათ ჰქონდათ თავისებური ჩაცმულობა — გულამოღებული აბრეშუმის [[პერანგი]], შავი ატლასის ან სატინის წვრილნაოჭიანი [[ახალუხი]], შავი შალის შარვალი, ქოშები ან წაღები, გრძელკალთებიანი, მოკლენაოჭიანი ორჩაქიანი შავი შალის [[ჩოხა]], შემკული ვერცხლის [[გობაკი|გობაკიანი]] ქამრით, ბაღდადი და კრაველის ბუხარული ქუდი. ზოგჯერ ქამარს სოციალური დატვირთვაც ჰქონდა. მარტოხელა ყარაჩოხელის დაკრძალვის ხარჯებს მისი კუთვნილი ქამრის გაყიდვით ანაზღაურებდნენ. ყარაჩოხელი ჩვეულებრივ რომელიმე ხელოსნური [[ამქარი|ამქრის]] წევრი იყო და ხელოსნის პროფესიას ორთაჭალის ბაღებსა თუ მტკვარზე მოცურავე ტივებზე ქეიფს უხამებდა. ყარაჩოხელები განთქმულნი იყვნენ [[კრივი|კრივში]] ფალავნობით. ძველი თბილისის ყოფას ყარაჩოხელები XX საუკუნის 30-იან წლებამდე შემორჩნენ. |
| − | სიტყვა ყარაჩოხელი ან ყარაჩოღელი | + | |
| + | სიტყვა ყარაჩოხელი ან ყარაჩოღელი, მათივე ჩაცმულობის თავისებურებიდანაა მიღებული და შავჩოხიანს ნიშნავს. | ||
| + | იგი ძველი თბილისის სალაპარაკო ლექსიკაში მეცხრამეტე საუკუნიდან შემოდის ხმარებაში | ||
---- | ---- | ||
მიმდინარე ცვლილება 06:37, 19 აპრილი 2024 მდგომარეობით
ყარაჩოხელი
შავჩოხიანი ხელოსანი ან წვრილი ვაჭარი ძველ თბილისში. გამოირჩეოდა სიდარბაისლით, დარდიმანდობით. მათ ჰქონდათ თავისებური ჩაცმულობა — გულამოღებული აბრეშუმის პერანგი, შავი ატლასის ან სატინის წვრილნაოჭიანი ახალუხი, შავი შალის შარვალი, ქოშები ან წაღები, გრძელკალთებიანი, მოკლენაოჭიანი ორჩაქიანი შავი შალის ჩოხა, შემკული ვერცხლის გობაკიანი ქამრით, ბაღდადი და კრაველის ბუხარული ქუდი. ზოგჯერ ქამარს სოციალური დატვირთვაც ჰქონდა. მარტოხელა ყარაჩოხელის დაკრძალვის ხარჯებს მისი კუთვნილი ქამრის გაყიდვით ანაზღაურებდნენ. ყარაჩოხელი ჩვეულებრივ რომელიმე ხელოსნური ამქრის წევრი იყო და ხელოსნის პროფესიას ორთაჭალის ბაღებსა თუ მტკვარზე მოცურავე ტივებზე ქეიფს უხამებდა. ყარაჩოხელები განთქმულნი იყვნენ კრივში ფალავნობით. ძველი თბილისის ყოფას ყარაჩოხელები XX საუკუნის 30-იან წლებამდე შემორჩნენ.
სიტყვა ყარაჩოხელი ან ყარაჩოღელი, მათივე ჩაცმულობის თავისებურებიდანაა მიღებული და შავჩოხიანს ნიშნავს. იგი ძველი თბილისის სალაპარაკო ლექსიკაში მეცხრამეტე საუკუნიდან შემოდის ხმარებაში
- ენციკლოპედია „თბილისი“, თბ., 2002. — გვ. 909
