წბერი: განსხვავება გადახედვებს შორის
(გადამისამართება ხარხიმი-ზე) |
|||
| (არ არის ნაჩვენები 4 მომხმარებელთა 1 შუალედ ვერსიებში) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | |||
<big>'''წბერი'''</big> | <big>'''წბერი'''</big> | ||
| − | [[ფაილი:wberi.jpg|thumb|right|<center>წბერი</center>]] | + | [[ფაილი:wberi.jpg|thumb|right|<center><small>წბერი</small></center>]] |
| − | [[ფაილი:saqajavi.jpg|thumb|right|<center>საქაჯავი</center>]] | + | [[ფაილი:saqajavi.jpg|thumb|right|<center><small>საქაჯავი</small></center>]] |
| + | [[ფაილი:germnuli wberi.JPG|thumb|right|<center><small>1762 წლის გერმანული წბერი. ვისლოხი. ბადენ-ვიურტენგერგის მხარე.</small></center>]] | ||
---- | ---- | ||
| − | ყურძნის საწური ხალხური სამეურნეო საშუალება. გაწყობილი იყო ცალმხრიანი ბერკეტის პრინციპზე. წნეხვისათვის ძალის მოდებას ემსახურებოდა ხრახნი//ხრახნილი. საქართველოში წბერის//ხარხიმის ორი სახეობა იყო ცნობილია: ხრახნიან-ტვირთიანი და ხრახნიან უტვირთო. წბერი// ხრახნი შედგებოდა სამუშაო ნაწილისა და დასაწნეხი ყურძნისათვის განკუთვნილი ფიცრის ჭურჭლისკოდის// ჩალანგარისაგან. ტვირთიანი წნეხის სამუშაო ნაწილს შეადგენდა ხრახნლი -მიწაში ჩამაგრებული მუხის ან თელის ხის კაპა, მის თავში დამაგრებულია სხვადასხვა ხის (გარდა ცაცხვისა) ორკაპა დირე და ვაშლის ხის ქანჩი//დავთი//ქუდი, დავთში გაყრილია, ე.წ „ძივა ისარი“ და მის ბოლოზე ჩამოცმულია ქვის კვირისტავი. ქვის თავზე - ხრახნში გაყრილი კეტის საშუალებით ხდებოდა ისარის ხრახნის ამოძრავება ზევიდან ქვევით და პირიქით. გადაცემული ძალით ხდებოდა კოდიდან ნაწბერის დინება. წბერი-ხარხიმი უმეტესად გავრცელებული იყო რაჭა-ლეჩხუმში, იმერეთში, გურია-სამეგრელოში. | + | იგივეა რაც [[ხარხიმი]], [[საქაჯავი]] - ყურძნის საწური ხალხური სამეურნეო საშუალება. გაწყობილი იყო ცალმხრიანი ბერკეტის პრინციპზე. წნეხვისათვის ძალის მოდებას ემსახურებოდა ხრახნი//ხრახნილი. საქართველოში წბერის//ხარხიმის ორი სახეობა იყო ცნობილია: ხრახნიან-ტვირთიანი და ხრახნიან უტვირთო. წბერი// ხრახნი შედგებოდა სამუშაო ნაწილისა და დასაწნეხი ყურძნისათვის განკუთვნილი ფიცრის ჭურჭლისკოდის// ჩალანგარისაგან. ტვირთიანი წნეხის სამუშაო ნაწილს შეადგენდა ხრახნლი -მიწაში ჩამაგრებული მუხის ან თელის ხის კაპა, მის თავში დამაგრებულია სხვადასხვა ხის (გარდა ცაცხვისა) ორკაპა დირე და ვაშლის ხის ქანჩი//დავთი//ქუდი, დავთში გაყრილია, ე.წ „ძივა ისარი“ და მის ბოლოზე ჩამოცმულია ქვის [[კვირისტავი]]. ქვის თავზე - ხრახნში გაყრილი კეტის საშუალებით ხდებოდა ისარის ხრახნის ამოძრავება ზევიდან ქვევით და პირიქით. გადაცემული ძალით ხდებოდა კოდიდან ნაწბერის დინება. წბერი-ხარხიმი უმეტესად გავრცელებული იყო რაჭა-ლეჩხუმში, იმერეთში, გურია-სამეგრელოში. |
---- | ---- | ||
| − | ''' | + | '''წყარო''' |
* <small>ა. ლეკიაშვილი, ქართული ხალხური ღვინის წნეხები, მსე. ტXII-XIII, 1969</small> | * <small>ა. ლეკიაშვილი, ქართული ხალხური ღვინის წნეხები, მსე. ტXII-XIII, 1969</small> | ||
მიმდინარე ცვლილება 16:18, 11 ივლისი 2024 მდგომარეობით
წბერი
იგივეა რაც ხარხიმი, საქაჯავი - ყურძნის საწური ხალხური სამეურნეო საშუალება. გაწყობილი იყო ცალმხრიანი ბერკეტის პრინციპზე. წნეხვისათვის ძალის მოდებას ემსახურებოდა ხრახნი//ხრახნილი. საქართველოში წბერის//ხარხიმის ორი სახეობა იყო ცნობილია: ხრახნიან-ტვირთიანი და ხრახნიან უტვირთო. წბერი// ხრახნი შედგებოდა სამუშაო ნაწილისა და დასაწნეხი ყურძნისათვის განკუთვნილი ფიცრის ჭურჭლისკოდის// ჩალანგარისაგან. ტვირთიანი წნეხის სამუშაო ნაწილს შეადგენდა ხრახნლი -მიწაში ჩამაგრებული მუხის ან თელის ხის კაპა, მის თავში დამაგრებულია სხვადასხვა ხის (გარდა ცაცხვისა) ორკაპა დირე და ვაშლის ხის ქანჩი//დავთი//ქუდი, დავთში გაყრილია, ე.წ „ძივა ისარი“ და მის ბოლოზე ჩამოცმულია ქვის კვირისტავი. ქვის თავზე - ხრახნში გაყრილი კეტის საშუალებით ხდებოდა ისარის ხრახნის ამოძრავება ზევიდან ქვევით და პირიქით. გადაცემული ძალით ხდებოდა კოდიდან ნაწბერის დინება. წბერი-ხარხიმი უმეტესად გავრცელებული იყო რაჭა-ლეჩხუმში, იმერეთში, გურია-სამეგრელოში.
წყარო
- ა. ლეკიაშვილი, ქართული ხალხური ღვინის წნეხები, მსე. ტXII-XIII, 1969
